"ଭକ୍ତି ର ଭାବ"

ନ ଦେଖି ତୁମକୁ ପ୍ରଭୁ ପାରୁନି ମୁଁ ରହି , ଏ ଛାତି କୋହକୁ ମନ ଆପେ ଯାଏ ସହି ମନକୁ ପଚ଼ାରେ ଯଦି ଉଣା କିଛି ତୋର , ମନ କହେ ଏ ଜୀବନେ ଜଗା ହିଁ ନିଜର ରୋକି ମୁଁ ପାରୁନି ଏ ଆଖିର ଲୁହ, ଯେବେ ଦେଖେ ଆଖି ତୁମ ଶ୍ରୀମୁହଁ କହରେ କାଳିଆ ଆଜି ତୁ କହ , ଡାକେ କି ଭାବରେ ମତେ ତୋ ପ୍ରେମର ମୋହ (୧) ମନର ଦୁଃଖକୁ ତତେ ପାରୁନି ମୁଁ କହି , ଏ ଆଖିର ଲୁହ ସବୁ ଆପେ ଯାଏ ବହି ଆଖିର ଲୁହକୁ ଓଠ କରେ କିବା ପର , ଓଠ ରୁ ଆଖିର ବାଟ ନୁହେଁ ବେଶୀ ଦୂର ଛାତି ତଳେ ଚ଼ାପେ ଯେତେ ଏ ମନର କୋହ , ହୃଦୟ ବି ଦିଏ ଧୋକା ହୁଏ ସେ ନିର୍ଦୟ କହରେ କାଳିଆ ଆଜି ତୁ କହ , ଡାକେ କି ଭାବରେ ମତେ ତୋ ପ୍ରେମର ମୋହ (୨) ରାତି ପରେ ଦିନ ଆସେ ଯାଏ ସେ ତ ବହି , ଦେଖୁଥାଏ ତୋ ସପନ ରାତି ଯାଏ ପାହି କରିଦିଏ ଦୂର ଯଦି ମତେ ଏ ସହର , କରିବୁକି ପର ମତେ ତୁ ଏକା ନିଜର ଦୁଃଖୀର ଅଭାବ ନାହିଁ ତୋ ପାଶେ ତ ଶହ ଶହ , କମେକି ଦୁଃଖୀର ଦୁଃଖ ପୋଛୁକି ଆଖିର ଲୁହ କହରେ କାଳିଆ ଆଜି ତୁ କହ , ଡାକେ କି ଭାବରେ ମତେ ତୋ ପ୍ରେମର ମୋହ (୩) ତୁମ ବାହୁ ତଳେ ପ୍ରଭୁ ରହିଛି ଏ ମହୀ , ଗଡୁଛି ଏ ଜୀବରଥ ତୁମ ବାନା ଚାହିଁ ତୁମେ ତ ସାରଥୀ ଏ ଜୀବରଥ ମୋର , ଉଦ୍ଧାର ଦୁଃଖରୁ ମତେ ହେ କଳାଠାକୁର ବଢୁଛି ଏ ଦୁଃଖ ମୋର ଜୀବନ ତ ଦିଏ ଦହ , ସେ ଦୁଃଖେ ଜଳୁଛି ମୁଁ କେତେ ଯେ ଜଳିବି କହ କହରେ କାଳିଆ ଆଜି ତୁ କହ , ଡାକେ କି ଭାବରେ ମତେ ତୋ ପ୍ରେମର ମୋହ (୪)